Utspraak op Platt: /ʃɛn̩/
Verb
Sülven: schän·nen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
schän­nen
PPP:
schänn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schänn
du schänn­st
he/se/dat schänn­t
wi schänn­t
ji schänn­t
se schänn­t
Vergangen Tiet:
ik schänn
du schänn­st
he/se/dat schänn
wi schän­nen
ji schän­nen
se schän­nen
Perfekt:
ik heff schänn­t
du hest schänn­t
he/se/dat hett schänn­t
wi hebbt schänn­t
ji hebbt schänn­t
se hebbt schänn­t
Kunjunktiv:
ik schänn
du schänn­st
he/se/dat schänn
wi schän­nen
ji schän­nen
se schän­nen
Imperativ:
schänn!
schänn­t!

Etymologie:

Woort afleidt von: Schann