Utspraak op Platt: /fəɾsvɪn̩/
Verb
Sülven: ver·swin·nen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik mutt maal gau achter’n Busch verswinnen

Verbformen:

Infinitiv:
ver­swin­nen
PPP:
ver­swun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­swinn
du ver­swinn­st
he/se/dat ver­swinn­t
wi ver­swinn­t
ji ver­swinn­t
se ver­swinn­t
Vergangen Tiet:
ik ver­swünn
du ver­swünn­st
he/se/dat ver­swünn
wi ver­swün­nen
ji ver­swün­nen
se ver­swün­nen
Perfekt:
ik bün ver­swun­nen
du büst ver­swun­nen
he/se/dat is ver­swun­nen
wi sünd ver­swun­nen
ji sünd ver­swun­nen
se sünd ver­swun­nen
Kunjunktiv:
ik ver­swünn
du ver­swünn­st
he/se/dat ver­swünn
wi ver­swün­nen
ji ver­swün­nen
se ver­swün­nen
Imperativ:
ver­swinn!
ver­swinn­t!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + swinnen