Utspraak op Platt: /ʏmbyːdəln/
Verb
Sülven: üm·bü·deln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­bü­deln
PPP:
üm­bü­delt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bü­del üm
du bü­delst üm
he/se/dat bü­delt üm
wi bü­delt üm
ji bü­delt üm
se bü­delt üm
Vergangen Tiet:
ik bü­del üm
du bü­delst üm
he/se/dat bü­del üm
wi bü­deln üm
ji bü­deln üm
se bü­deln üm
Perfekt:
ik heff üm­bü­delt
du hest üm­bü­delt
he/se/dat hett üm­bü­delt
wi hebbt üm­bü­delt
ji hebbt üm­bü­delt
se hebbt üm­bü­delt
Kunjunktiv:
ik bü­del üm
du bü­delst üm
he/se/dat bü­del üm
wi bü­deln üm
ji bü­deln üm
se bü­deln üm
Imperativ:
bü­del üm!
bü­delt üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + Büdel
Identische Wöör ››› Ümbüdeln ❔︎