Utspraak op Platt: /anføːy̯ɾən/
Verb
Sülven: an·föh·ren
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Dor hest du mi ja schöön anföhrt!
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­föh­ren
PPP:
an­föhrt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik föhr an
du föhrst an
he/se/dat föhrt an
wi föhrt an
ji föhrt an
se föhrt an
Vergangen Tiet:
ik föhr an
du föhrst an
he/se/dat föhr an
wi föh­ren an
ji föh­ren an
se föh­ren an
Perfekt:
ik heff an­föhrt
du hest an­föhrt
he/se/dat hett an­föhrt
wi hebbt an­föhrt
ji hebbt an­föhrt
se hebbt an­föhrt
Kunjunktiv:
ik föhr an
du föhrst an
he/se/dat föhr an
wi föh­ren an
ji föh­ren an
se föh­ren an
Imperativ:
föhr an!
föhrt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + föhren
Identische Wöör ››› anfohren ❔︎