Utspraak op Platt: /bənɪbəln/
Verb
Sülven: be·nib·beln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
be­nib­beln
PPP:
be­nib­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­nib­bel
du be­nib­belst
he/se/dat be­nib­belt
wi be­nib­belt
ji be­nib­belt
se be­nib­belt
Vergangen Tiet:
ik be­nib­bel
du be­nib­belst
he/se/dat be­nib­bel
wi be­nib­beln
ji be­nib­beln
se be­nib­beln
Perfekt:
ik heff be­nib­belt
du hest be­nib­belt
he/se/dat hett be­nib­belt
wi hebbt be­nib­belt
ji hebbt be­nib­belt
se hebbt be­nib­belt
Kunjunktiv:
ik be­nib­bel
du be­nib­belst
he/se/dat be­nib­bel
wi be­nib­beln
ji be­nib­beln
se be­nib­beln
Imperativ:
be­nib­bel!
be­nib­belt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + nibbeln