Utspraak op Platt: /kɛntɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: kenn·te·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
kenn­te­ken
PPP:
kenn­te­kent
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kenn­te­ken
du kenn­te­kenst
he/se/dat kenn­te­kent
wi kenn­te­kent
ji kenn­te­kent
se kenn­te­kent
Vergangen Tiet:
ik kenn­te­ken
du kenn­te­kenst
he/se/dat kenn­te­ken
wi kenn­te­ken
ji kenn­te­ken
se kenn­te­ken
Perfekt:
ik heff kenn­te­kent
du hest kenn­te­kent
he/se/dat hett kenn­te­kent
wi hebbt kenn­te­kent
ji hebbt kenn­te­kent
se hebbt kenn­te­kent
Kunjunktiv:
ik kenn­te­ken
du kenn­te­kenst
he/se/dat kenn­te­ken
wi kenn­te­ken
ji kenn­te­ken
se kenn­te­ken
Imperativ:
kenn­te­ken!
kenn­te­kent!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: kennen + teken
Identische Wöör ››› Kennteken ❔︎