Utspraak op Platt: /ɾuːtɡɛːm̩/
Verb
Sülven: rut·ge·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
rut­ge­ven
PPP:
rut­ge­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik geev rut
du giff­st rut
he/se/dat giff­t rut
wi geevt rut
ji geevt rut
se geevt rut
Vergangen Tiet:
ik gaff rut
du gaff­st rut
he/se/dat gaff rut
wi gaf­fen rut
ji gaf­fen rut
se gaf­fen rut
Perfekt:
ik heff rut­ge­ven
du hest rut­ge­ven
he/se/dat hett rut­ge­ven
wi hebbt rut­ge­ven
ji hebbt rut­ge­ven
se hebbt rut­ge­ven
Kunjunktiv:
ik gaff rut
du gaff­st rut
he/se/dat gaff rut
wi gaf­fen rut
ji gaf­fen rut
se gaf­fen rut
Imperativ:
geev rut!
geevt rut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rut + geven