Utspraak op Platt: /kɾɛdɪtkɔː͡ɐt/
Substantiv
Sülven: Kre·dit·koort
Plural: Kre­dit­koor­ten f de Kre­dit­koort
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kann ik mit Kreditkoort betahlen?

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Kredit + Koort