Utspraak op Platt: /plɔːn̩/
Verb
Sülven: pla·nen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
en Plaan maken
düütsch:
planen
nedderlandsch:
plannen
engelsch:
plan
Bispelen:
Wi hebbt uns Urlaub al plaant.

Verbformen:

Infinitiv:
pla­nen
PPP:
plaant
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik plaan
du plaanst
he/se/dat plaant
wi plaant
ji plaant
se plaant
Vergangen Tiet:
ik plaan
du plaanst
he/se/dat plaan
wi pla­nen
ji pla­nen
se pla­nen
Perfekt:
ik heff plaant
du hest plaant
he/se/dat hett plaant
wi hebbt plaant
ji hebbt plaant
se hebbt plaant
Kunjunktiv:
ik plaan
du plaanst
he/se/dat plaan
wi pla­nen
ji pla­nen
se pla­nen
Imperativ:
plaan!
plaant!

Etymologie:

Woort afleidt von: Plaan
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.