Schöppen op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /ʃœpm̩/

Substantiv

Sülven: Schöp·pen

Plural: Schöppen m de Schöppen

[1]

Opbowoortschatt

Juristeree

plattdüütsch:

Helper, de bi Gericht helpt, de Schuld oder Unschuld fasttostellen

düütsch:

Schöffe

nedderlandsch:

schepen

lekenrechter

engelsch:

juryman

juror

Etymologie:

Woort afleidt von: Schöpp

Identische Wöör ››› schöppen ❔︎ Schoppen ❔︎

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.