Utspraak op Platt: /afɾɛkn̩/
Verb
Sülven: af·re·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­re­cken
PPP:
af­re­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik reck af
du re­ckst af
he/se/dat re­ckt af
wi re­ckt af
ji re­ckt af
se re­ckt af
Vergangen Tiet:
ik reck af
du re­ckst af
he/se/dat reck af
wi re­cken af
ji re­cken af
se re­cken af
Perfekt:
ik heff af­re­ckt
du hest af­re­ckt
he/se/dat hett af­re­ckt
wi hebbt af­re­ckt
ji hebbt af­re­ckt
se hebbt af­re­ckt
Kunjunktiv:
ik reck af
du re­ckst af
he/se/dat reck af
wi re­cken af
ji re­cken af
se re­cken af
Imperativ:
reck af!
re­ckt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + recken