Utspraak op Platt: /ansnaʊ̯ən/
Verb
Sülven: an·snau·en
[1]
Opbowoortschatt

Verbformen:

Infinitiv:
an­snau­en
PPP:
an­snaut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snau an
du snaust an
he/se/dat snaut an
wi snaut an
ji snaut an
se snaut an
Vergangen Tiet:
ik snau an
du snaust an
he/se/dat snau an
wi snaun an
ji snaun an
se snaun an
Perfekt:
ik heff an­snaut
du hest an­snaut
he/se/dat hett an­snaut
wi hebbt an­snaut
ji hebbt an­snaut
se hebbt an­snaut
Kunjunktiv:
ik snau an
du snaust an
he/se/dat snau an
wi snaun an
ji snaun an
se snaun an
Imperativ:
snau an!
snaut an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + snauen