Utspraak op Platt: /knɔːkn̩/
Substantiv
Sülven: Kna·ken
Plural: Kna­kens m de Kna­ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
bot
engelsch:
Bispelen:
Ik heff Wehdaag in de Knakens.

Etymologie:

Woort afleidt von: Knaak