Utspraak op Platt: /lɔu̯pm̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: lo·pen
[1]
Grundwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
run
Bispelen:
Wo is Korl? — De löppt dor achtern.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
arbeiden, funkschoneren, anween
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
run
Bispelen:
Löppt de Feernseher noch?
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
run
Bispelen:
De Sweet löppt em de Backen dal.
[4]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
run
Bispelen:
De Straat löppt na Berlin.
[5]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
be
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
lo­pen
PPP:
lo­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik loop
du löpp­st
he/se/dat löpp­t
wi loopt
ji loopt
se loopt
Vergangen Tiet:
ik lööp
du lööpst
he/se/dat lööp
wi lö­pen
ji lö­pen
se lö­pen
Perfekt:
ik bün lo­pen
du büst lo­pen
he/se/dat is lo­pen
wi sünd lo­pen
ji sünd lo­pen
se sünd lo­pen
Kunjunktiv:
ik lööp
du lööpst
he/se/dat lööp
wi lö­pen
ji lö­pen
se lö­pen
Imperativ:
loop!
loopt!

Etymologie:

Utwickelt ut:
ooltsassisch: hlōpan, ‚lopen‘
middelnedderdüütsch: lōpen, ‚lopen‘