Utspraak op Platt: /vɪkəln/
Verb
Sülven: wi·ckeln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kannst du den Faden op de Rull wickeln?

Verbformen:

Infinitiv:
wi­ckeln
PPP:
wi­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wi­ckel
du wi­ckelst
he/se/dat wi­ckelt
wi wi­ckelt
ji wi­ckelt
se wi­ckelt
Vergangen Tiet:
ik wi­ckel
du wi­ckelst
he/se/dat wi­ckel
wi wi­ckeln
ji wi­ckeln
se wi­ckeln
Perfekt:
ik heff wi­ckelt
du hest wi­ckelt
he/se/dat hett wi­ckelt
wi hebbt wi­ckelt
ji hebbt wi­ckelt
se hebbt wi­ckelt
Kunjunktiv:
ik wi­ckel
du wi­ckelst
he/se/dat wi­ckel
wi wi­ckeln
ji wi­ckeln
se wi­ckeln
Imperativ:
wi­ckel!
wi­ckelt!