werkwoord
Afbreking: op·fal·len
[1]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:
Voorbeelden:
Mit mien Hoot bün ik överall opfullen.

Werkwoordvormen:

infinitief:
op­fal­len
voltooid deelwoord:
op­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik fall op
du fall­st op
he/se/dat fall­t op
wi fall­t op
ji fall­t op
se fall­t op
verleden:
ik füll op
du füll­st op
he/se/dat füll op
wi fül­len op
ji fül­len op
se fül­len op
voltooid:
ik bün op­ful­len
du büst op­ful­len
he/se/dat is op­ful­len
wi sünd op­ful­len
ji sünd op­ful­len
se sünd op­ful­len
conjunctief:
ik füll op
du füll­st op
he/se/dat füll op
wi fül­len op
ji fül­len op
se fül­len op
imperatief:
fall op!
fall­t op!
infinitief:
op­fal­len
voltooid deelwoord:
op­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik fall op
du fall­st op
he/se/dat fall­t op
wi fall­t op
ji fall­t op
se fall­t op
verleden:
ik full op
du full­st op
he/se/dat full op
wi ful­len op
ji ful­len op
se ful­len op
voltooid:
ik bün op­fal­len
du büst op­fal­len
he/se/dat is op­fal­len
wi sünd op­fal­len
ji sünd op­fal­len
se sünd op­fal­len
conjunctief:
ik full op
du full­st op
he/se/dat full op
wi ful­len op
ji ful­len op
se ful­len op
imperatief:
fall op!
fall­t op!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: op + fallen