werkwoord
Afbreking: muns·tern
[1]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
muns­tern
voltooid deelwoord:
muns­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik muns­ter
du muns­terst
he/se/dat muns­tert
wi muns­tert
ji muns­tert
se muns­tert
verleden:
ik muns­ter
du muns­terst
he/se/dat muns­ter
wi muns­tern
ji muns­tern
se muns­tern
voltooid:
ik heff muns­tert
du hest muns­tert
he/se/dat hett muns­tert
wi hebbt muns­tert
ji hebbt muns­tert
se hebbt muns­tert
conjunctief:
ik muns­ter
du muns­terst
he/se/dat muns­ter
wi muns­tern
ji muns­tern
se muns­tern
imperatief:
muns­ter!
muns­tert!

Etymologie:

Woord afgeleid van: Munster