Uitspraak in het Plat: /ʏmlɔːdn̩/
werkwoord
Afbreking: üm·la·den
[1]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
üm­la­den
voltooid deelwoord:
üm­laadt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik laad üm
du laadst üm
he/se/dat laadt üm
wi laadt üm
ji laadt üm
se laadt üm
verleden:
ik laad üm
du laadst üm
he/se/dat laad üm
wi la­den üm
ji la­den üm
se la­den üm
voltooid:
ik heff üm­laadt
du hest üm­laadt
he/se/dat hett üm­laadt
wi hebbt üm­laadt
ji hebbt üm­laadt
se hebbt üm­laadt
conjunctief:
ik laad üm
du laadst üm
he/se/dat laad üm
wi la­den üm
ji la­den üm
se la­den üm
imperatief:
laad üm!
laadt üm!
infinitief:
üm­la­den
voltooid deelwoord:
üm­la­den
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik laad üm
du laadst üm
he/se/dat laadt üm
wi laadt üm
ji laadt üm
se laadt üm
verleden:
ik laad üm
du laadst üm
he/se/dat laad üm
wi la­den üm
ji la­den üm
se la­den üm
voltooid:
ik heff üm­la­den
du hest üm­la­den
he/se/dat hett üm­la­den
wi hebbt üm­la­den
ji hebbt üm­la­den
se hebbt üm­la­den
conjunctief:
ik laad üm
du laadst üm
he/se/dat laad üm
wi la­den üm
ji la­den üm
se la­den üm
imperatief:
laad üm!
laadt üm!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: üm + laden