Uitspraak in het Plat: /stɔ͡ɐkəln/
werkwoord
Afbreking: stor·keln
[1]
perifere woordenschat
Voorbeelden:
He storkelt so dör’t Leven.

Werkwoordvormen:

infinitief:
stor­keln
voltooid deelwoord:
stor­kelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik stor­kel
du stor­kelst
he/se/dat stor­kelt
wi stor­kelt
ji stor­kelt
se stor­kelt
verleden:
ik stor­kel
du stor­kelst
he/se/dat stor­kel
wi stor­keln
ji stor­keln
se stor­keln
voltooid:
ik bün stor­kelt
du büst stor­kelt
he/se/dat is stor­kelt
wi sünd stor­kelt
ji sünd stor­kelt
se sünd stor­kelt
conjunctief:
ik stor­kel
du stor­kelst
he/se/dat stor­kel
wi stor­keln
ji stor­keln
se stor­keln
imperatief:
stor­kel!
stor­kelt!

Etymologie:

Woord afgeleid van: Stork