Uitspraak in het Plat: /ʏmɡɾɔːm̩/
werkwoord
Afbreking: üm·gra·ven
[1]
geavanceerde woordenschat
Nederlands:
Engels:
Duits:
Voorbeelden:

Werkwoordvormen:

infinitief:
üm­gra­ven
voltooid deelwoord:
üm­gra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik graav üm
du graavst üm
he/se/dat graavt üm
wi graavt üm
ji graavt üm
se graavt üm
verleden:
ik grööv üm
du gröövst üm
he/se/dat grööv üm
wi grö­ven üm
ji grö­ven üm
se grö­ven üm
voltooid:
ik heff üm­gra­ven
du hest üm­gra­ven
he/se/dat hett üm­gra­ven
wi hebbt üm­gra­ven
ji hebbt üm­gra­ven
se hebbt üm­gra­ven
conjunctief:
ik grööv üm
du gröövst üm
he/se/dat grööv üm
wi grö­ven üm
ji grö­ven üm
se grö­ven üm
imperatief:
graav üm!
graavt üm!
infinitief:
üm­gra­ven
voltooid deelwoord:
üm­graav­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik graav üm
du graavst üm
he/se/dat graavt üm
wi graavt üm
ji graavt üm
se graavt üm
verleden:
ik grööv üm
du gröövst üm
he/se/dat grööv üm
wi grö­ven üm
ji grö­ven üm
se grö­ven üm
voltooid:
ik heff üm­graav­t
du hest üm­graav­t
he/se/dat hett üm­graav­t
wi hebbt üm­graav­t
ji hebbt üm­graav­t
se hebbt üm­graav­t
conjunctief:
ik grööv üm
du gröövst üm
he/se/dat grööv üm
wi grö­ven üm
ji grö­ven üm
se grö­ven üm
imperatief:
graav üm!
graavt üm!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: üm + graven