Uitspraak in het Plat: /spa͡ɐkn̩/
werkwoord
Afbreking: spar·ken
[1]
perifere woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
spar­ken
voltooid deelwoord:
sparkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik spark
du sparkst
he/se/dat sparkt
wi sparkt
ji sparkt
se sparkt
verleden:
ik spark
du sparkst
he/se/dat spark
wi spar­ken
ji spar­ken
se spar­ken
voltooid:
ik heff sparkt
du hest sparkt
he/se/dat hett sparkt
wi hebbt sparkt
ji hebbt sparkt
se hebbt sparkt
conjunctief:
ik spark
du sparkst
he/se/dat spark
wi spar­ken
ji spar­ken
se spar­ken
imperatief:
spark!
sparkt!

Etymologie:

Woord afgeleid van: Spark