werkwoord
Afbreking: af·kie·nen
[1]
geavanceerde woordenschat

Werkwoordvormen:

infinitief:
af­kie­nen
voltooid deelwoord:
af­kient
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik kien af
du kienst af
he/se/dat kient af
wi kient af
ji kient af
se kient af
verleden:
ik kien af
du kienst af
he/se/dat kien af
wi kie­nen af
ji kie­nen af
se kie­nen af
voltooid:
ik heff af­kient
du hest af­kient
he/se/dat hett af­kient
wi hebbt af­kient
ji hebbt af­kient
se hebbt af­kient
conjunctief:
ik kien af
du kienst af
he/se/dat kien af
wi kie­nen af
ji kie­nen af
se kie­nen af
imperatief:
kien af!
kient af!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: af + kienen