Aussprache op Platt: /fəɾɡnʊ͡ɐn/
Verb
Silbentrennung: ver·gnurrn
[1]
Randwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:
niederländisch:
englisch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­gnurr­n
Partizip Perfekt:
ver­gnurr­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik ver­gnurr
du ver­gnurr­st
he/se/dat ver­gnurr­t
wi ver­gnurr­t
ji ver­gnurr­t
se ver­gnurr­t
Imperfekt:
ik ver­gnurr
du ver­gnurr­st
he/se/dat ver­gnurr
wi ver­gnur­ren
ji ver­gnur­ren
se ver­gnur­ren
Perfekt:
ik heff ver­gnurr­t
du hest ver­gnurr­t
he/se/dat hett ver­gnurr­t
wi hebbt ver­gnurr­t
ji hebbt ver­gnurr­t
se hebbt ver­gnurr­t
Konjunktiv:
ik ver­gnurr
du ver­gnurr­st
he/se/dat ver­gnurr
wi ver­gnur­ren
ji ver­gnur­ren
se ver­gnur­ren
Imperativ:
ver­gnurr!
ver­gnurr­t!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: ver- + gnurrn