Pronunciation: /anbœlkn̩/
verb
Syllabication: an·böl·ken
[1]
advanced vocabulary
Examples:
Nu bölk mi doch nich lieks an!

Verbforms:

infinitive:
an­böl­ken
past participle:
an­bölkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bölk an
du bölkst an
he/se/dat bölkt an
wi bölkt an
ji bölkt an
se bölkt an
past:
ik bölk an
du bölkst an
he/se/dat bölk an
wi böl­ken an
ji böl­ken an
se böl­ken an
perfect:
ik heff an­bölkt
du hest an­bölkt
he/se/dat hett an­bölkt
wi hebbt an­bölkt
ji hebbt an­bölkt
se hebbt an­bölkt
conjunctive:
ik bölk an
du bölkst an
he/se/dat bölk an
wi böl­ken an
ji böl­ken an
se böl­ken an
imperative:
bölk an!
bölkt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + bölken