Pronunciation: /føː͡ɐkaʊ̯ən/
verb
Syllabication: vör·kau·en
[1]
advanced vocabulary
figurative
Low Saxon:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
vör­kau­en
past participle:
vör­kaut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kau vör
du kaust vör
he/se/dat kaut vör
wi kaut vör
ji kaut vör
se kaut vör
past:
ik kau vör
du kaust vör
he/se/dat kau vör
wi kaun vör
ji kaun vör
se kaun vör
perfect:
ik heff vör­kaut
du hest vör­kaut
he/se/dat hett vör­kaut
wi hebbt vör­kaut
ji hebbt vör­kaut
se hebbt vör­kaut
conjunctive:
ik kau vör
du kaust vör
he/se/dat kau vör
wi kaun vör
ji kaun vör
se kaun vör
imperative:
kau vör!
kaut vör!

Etymology:

Compound word constructed from: vör + kauen