Pronunciation: /ʏmhaŋn̩/
verb
Syllabication: üm·han·gen
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
üm­han­gen
past participle:
üm­hun­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik han­g üm
du han­gst üm
he/se/dat han­gt üm
wi han­gt üm
ji han­gt üm
se han­gt üm
past:
ik hün­g üm
du hün­gst üm
he/se/dat hün­g üm
wi hün­gen üm
ji hün­gen üm
se hün­gen üm
perfect:
ik heff üm­hun­gen
du hest üm­hun­gen
he/se/dat hett üm­hun­gen
wi hebbt üm­hun­gen
ji hebbt üm­hun­gen
se hebbt üm­hun­gen
conjunctive:
ik hün­g üm
du hün­gst üm
he/se/dat hün­g üm
wi hün­gen üm
ji hün­gen üm
se hün­gen üm
imperative:
han­g üm!
han­gt üm!

Etymology:

Compound word constructed from: üm + hangen