Pronunciation: /daɡlœɪ̯nɐn/
verb
Syllabication: dag·löh·nern
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
As ik jung weer, heff ik en ganze Tiet bi’n Buur daglöhnert.

Verbforms:

infinitive:
dag­löh­nern
past participle:
dag­löh­nert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik dag­löh­ner
du dag­löh­nerst
he/se/dat dag­löh­nert
wi dag­löh­nert
ji dag­löh­nert
se dag­löh­nert
past:
ik dag­löh­ner
du dag­löh­nerst
he/se/dat dag­löh­ner
wi dag­löh­nern
ji dag­löh­nern
se dag­löh­nern
perfect:
ik heff dag­löh­nert
du hest dag­löh­nert
he/se/dat hett dag­löh­nert
wi hebbt dag­löh­nert
ji hebbt dag­löh­nert
se hebbt dag­löh­nert
conjunctive:
ik dag­löh­ner
du dag­löh­nerst
he/se/dat dag­löh­ner
wi dag­löh­nern
ji dag­löh­nern
se dag­löh­nern
imperative:
dag­löh­ner!
dag­löh­nert!

Etymology:

Word derived from: Daglöhner