Pronunciation: /fəɾɡnʊ͡ɐn/
verb
Syllabication: ver·gnurrn
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
ver­gnurr­n
past participle:
ver­gnurr­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ver­gnurr
du ver­gnurr­st
he/se/dat ver­gnurr­t
wi ver­gnurr­t
ji ver­gnurr­t
se ver­gnurr­t
past:
ik ver­gnurr
du ver­gnurr­st
he/se/dat ver­gnurr
wi ver­gnur­ren
ji ver­gnur­ren
se ver­gnur­ren
perfect:
ik heff ver­gnurr­t
du hest ver­gnurr­t
he/se/dat hett ver­gnurr­t
wi hebbt ver­gnurr­t
ji hebbt ver­gnurr­t
se hebbt ver­gnurr­t
conjunctive:
ik ver­gnurr
du ver­gnurr­st
he/se/dat ver­gnurr
wi ver­gnur­ren
ji ver­gnur­ren
se ver­gnur­ren
imperative:
ver­gnurr!
ver­gnurr­t!

Etymology:

Compound word constructed from: ver- + gnurrn