Pronunciation: /tvaɪ̯kɾiːɡn̩/
verb
Syllabication: twei·krie·gen
[1]
advanced vocabulary
Examples:
Ik heff mien Slötel afbraken. — Du kriggst ok allens twei

Verbforms:

infinitive:
twei­krie­gen
past participle:
twei­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik krieg twei
du krigg­st twei
he/se/dat krigg­t twei
wi kriegt twei
ji kriegt twei
se kriegt twei
past:
ik kreeg twei
du kreegst twei
he/se/dat kreeg twei
wi kre­gen twei
ji kre­gen twei
se kre­gen twei
perfect:
ik heff twei­kre­gen
du hest twei­kre­gen
he/se/dat hett twei­kre­gen
wi hebbt twei­kre­gen
ji hebbt twei­kre­gen
se hebbt twei­kre­gen
conjunctive:
ik kreeg twei
du kreegst twei
he/se/dat kreeg twei
wi kre­gen twei
ji kre­gen twei
se kre­gen twei
imperative:
krieg twei!
kriegt twei!

Etymology:

Compound word constructed from: twei + kriegen