Pronunciation: /afbɾœkəln/
verb
Syllabication: af·brö·ckeln
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:
Examples:
Dat Över bröckelt bilütten af.

Verbforms:

infinitive:
af­brö­ckeln
past participle:
af­brö­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik brö­ckel af
du brö­ckelst af
he/se/dat brö­ckelt af
wi brö­ckelt af
ji brö­ckelt af
se brö­ckelt af
past:
ik brö­ckel af
du brö­ckelst af
he/se/dat brö­ckel af
wi brö­ckeln af
ji brö­ckeln af
se brö­ckeln af
perfect:
ik heff af­brö­ckelt
du hest af­brö­ckelt
he/se/dat hett af­brö­ckelt
wi hebbt af­brö­ckelt
ji hebbt af­brö­ckelt
se hebbt af­brö­ckelt
conjunctive:
ik brö­ckel af
du brö­ckelst af
he/se/dat brö­ckel af
wi brö­ckeln af
ji brö­ckeln af
se brö­ckeln af
imperative:
brö­ckel af!
brö­ckelt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + bröckeln