Pronunciation: /fəɾdɔktɐn/
verb
Syllabication: ver·dok·tern
[1]
advanced vocabulary
Examples:

Verbforms:

infinitive:
ver­dok­tern
past participle:
ver­dok­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ver­dok­ter
du ver­dok­terst
he/se/dat ver­dok­tert
wi ver­dok­tert
ji ver­dok­tert
se ver­dok­tert
past:
ik ver­dok­ter
du ver­dok­terst
he/se/dat ver­dok­ter
wi ver­dok­tern
ji ver­dok­tern
se ver­dok­tern
perfect:
ik heff ver­dok­tert
du hest ver­dok­tert
he/se/dat hett ver­dok­tert
wi hebbt ver­dok­tert
ji hebbt ver­dok­tert
se hebbt ver­dok­tert
conjunctive:
ik ver­dok­ter
du ver­dok­terst
he/se/dat ver­dok­ter
wi ver­dok­tern
ji ver­dok­tern
se ver­dok­tern
imperative:
ver­dok­ter!
ver­dok­tert!

Etymology:

Compound word constructed from: ver- + Dokter