Pronunciation: /ʏmtɾɛkn̩/
verb
Syllabication: üm·tre·cken
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
üm­tre­cken
past participle:
üm­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik treck üm
du tre­ckst üm
he/se/dat tre­ckt üm
wi tre­ckt üm
ji tre­ckt üm
se tre­ckt üm
past:
ik tröck üm
du trö­ckst üm
he/se/dat tröck üm
wi trö­cken üm
ji trö­cken üm
se trö­cken üm
perfect:
ik bün üm­tro­cken
du büst üm­tro­cken
he/se/dat is üm­tro­cken
wi sünd üm­tro­cken
ji sünd üm­tro­cken
se sünd üm­tro­cken
conjunctive:
ik tröck üm
du trö­ckst üm
he/se/dat tröck üm
wi trö­cken üm
ji trö­cken üm
se trö­cken üm
imperative:
treck üm!
tre­ckt üm!
infinitive:
üm­tre­cken
past participle:
üm­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik treck üm
du tre­ckst üm
he/se/dat tre­ckt üm
wi tre­ckt üm
ji tre­ckt üm
se tre­ckt üm
past:
ik treck üm
du tre­ckst üm
he/se/dat treck üm
wi tre­cken üm
ji tre­cken üm
se tre­cken üm
perfect:
ik bün üm­tro­cken
du büst üm­tro­cken
he/se/dat is üm­tro­cken
wi sünd üm­tro­cken
ji sünd üm­tro­cken
se sünd üm­tro­cken
conjunctive:
ik treck üm
du tre­ckst üm
he/se/dat treck üm
wi tre­cken üm
ji tre­cken üm
se tre­cken üm
imperative:
treck üm!
tre­ckt üm!

Etymology:

Compound word constructed from: üm + trecken