Utspraak op Platt: /snʏkn̩/
Verb
Sülven: snü·cken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wenen
düütsch:
weinen
schluchzen
nedderlandsch:
snikken
engelsch:
sob
Bispelen:
He hett anfungen, ganz elennig to snücken.

Verbformen:

Infinitiv:
snü­cken
PPP:
snü­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snück
du snü­ckst
he/se/dat snü­ckt
wi snü­ckt
ji snü­ckt
se snü­ckt
Vergangen Tiet:
ik snück
du snü­ckst
he/se/dat snück
wi snü­cken
ji snü­cken
se snü­cken
Perfekt:
ik heff snü­ckt
du hest snü­ckt
he/se/dat hett snü­ckt
wi hebbt snü­ckt
ji hebbt snü­ckt
se hebbt snü­ckt
Kunjunktiv:
ik snück
du snü­ckst
he/se/dat snück
wi snü­cken
ji snü­cken
se snü­cken
Imperativ:
snück!
snü­ckt!

Dubbelwöör:

snucken snuckern
Riemwöör
Identische Wöör ››› snucken ❔︎
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.