Utspraak op Platt: /afmøːy̯tn̩/
Verb
Sülven: af·mö·ten
[1]
Opbowoortschatt

Verbformen:

Infinitiv:
af­mö­ten
PPP:
af­mööt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik mööt af
du möötst af
he/se/dat mööt af
wi mööt af
ji mööt af
se mööt af
Vergangen Tiet:
ik mööt af
du möötst af
he/se/dat mööt af
wi mö­ten af
ji mö­ten af
se mö­ten af
Perfekt:
ik heff af­mööt
du hest af­mööt
he/se/dat hett af­mööt
wi hebbt af­mööt
ji hebbt af­mööt
se hebbt af­mööt
Kunjunktiv:
ik mööt af
du möötst af
he/se/dat mööt af
wi mö­ten af
ji mö­ten af
se mö­ten af
Imperativ:
mööt af!
mööt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + möten