Utspraak op Platt: /hœɪ̯ɾən/ 🔊︎
Verb
Sülven: hö·ren
[1]
Grundwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Is al Kark? — Nee, ik heff de Klocken noch nich höört.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Is dat diene Jack? — Jo, de höört mi.
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Kiek di de Deern an, wat de an hett! Is dat nu Mood, höört dat so?
[4]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Mien Hund höört nich op mi.

Verbformen:

Infinitiv:
hö­ren
PPP:
höört
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik höör
du höörst
he/se/dat höört
wi höört
ji höört
se höört
Vergangen Tiet:
ik höör
du höörst
he/se/dat höör
wi hö­ren
ji hö­ren
se hö­ren
Perfekt:
ik heff höört
du hest höört
he/se/dat hett höört
wi hebbt höört
ji hebbt höört
se hebbt höört
Kunjunktiv:
ik höör
du höörst
he/se/dat höör
wi hö­ren
ji hö­ren
se hö­ren
Imperativ:
höör!
höört!
Identische Wöör ››› horen ❔︎ horen ❔︎ horen ❔︎