Utspraak op Platt: /ʏmtuːʃn̩/
Verb
Sülven: üm·tuu·schen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­tuu­schen
PPP:
üm­tuuscht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik tuusch üm
du tuuschst üm
he/se/dat tuuscht üm
wi tuuscht üm
ji tuuscht üm
se tuuscht üm
Vergangen Tiet:
ik tuusch üm
du tuuschst üm
he/se/dat tuusch üm
wi tuu­schen üm
ji tuu­schen üm
se tuu­schen üm
Perfekt:
ik heff üm­tuuscht
du hest üm­tuuscht
he/se/dat hett üm­tuuscht
wi hebbt üm­tuuscht
ji hebbt üm­tuuscht
se hebbt üm­tuuscht
Kunjunktiv:
ik tuusch üm
du tuuschst üm
he/se/dat tuusch üm
wi tuu­schen üm
ji tuu­schen üm
se tuu­schen üm
Imperativ:
tuusch üm!
tuuscht üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + tuuschen