Utspraak op Platt: /ʏmtyːdəln/
Verb
Sülven: üm·tü·deln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­tü­deln
PPP:
üm­tü­delt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik tü­del üm
du tü­delst üm
he/se/dat tü­delt üm
wi tü­delt üm
ji tü­delt üm
se tü­delt üm
Vergangen Tiet:
ik tü­del üm
du tü­delst üm
he/se/dat tü­del üm
wi tü­deln üm
ji tü­deln üm
se tü­deln üm
Perfekt:
ik heff üm­tü­delt
du hest üm­tü­delt
he/se/dat hett üm­tü­delt
wi hebbt üm­tü­delt
ji hebbt üm­tü­delt
se hebbt üm­tü­delt
Kunjunktiv:
ik tü­del üm
du tü­delst üm
he/se/dat tü­del üm
wi tü­deln üm
ji tü­deln üm
se tü­deln üm
Imperativ:
tü­del üm!
tü­delt üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + tüdeln