Utspraak op Platt: /afmɛɪ̯tn̩/
Verb
Sülven: af·me·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­me­ten
PPP:
af­meet
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik meet af
du meetst af
he/se/dat meet af
wi meet af
ji meet af
se meet af
Vergangen Tiet:
ik meet af
du meetst af
he/se/dat meet af
wi me­ten af
ji me­ten af
se me­ten af
Perfekt:
ik heff af­meet
du hest af­meet
he/se/dat hett af­meet
wi hebbt af­meet
ji hebbt af­meet
se hebbt af­meet
Kunjunktiv:
ik meet af
du meetst af
he/se/dat meet af
wi me­ten af
ji me­ten af
se me­ten af
Imperativ:
meet af!
meet af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + meten