Utspraak op Platt: /flœtɐn/
Verb
Sülven: flöt·tern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
op en Flott ünnerwegens ween, mit en Flott transporteren
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
flöt­tern
PPP:
flöt­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik flöt­ter
du flöt­terst
he/se/dat flöt­tert
wi flöt­tert
ji flöt­tert
se flöt­tert
Vergangen Tiet:
ik flöt­ter
du flöt­terst
he/se/dat flöt­ter
wi flöt­tern
ji flöt­tern
se flöt­tern
Perfekt:
ik heff flöt­tert
du hest flöt­tert
he/se/dat hett flöt­tert
wi hebbt flöt­tert
ji hebbt flöt­tert
se hebbt flöt­tert
Kunjunktiv:
ik flöt­ter
du flöt­terst
he/se/dat flöt­ter
wi flöt­tern
ji flöt­tern
se flöt­tern
Imperativ:
flöt­ter!
flöt­tert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Flötter