Utspraak op Platt: /ʏmmɔːkn̩/
Verb
Sülven: üm·ma·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­ma­ken
PPP:
üm­maakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik maak üm
du maakst üm
he/se/dat maakt üm
wi maakt üm
ji maakt üm
se maakt üm
Vergangen Tiet:
ik möök üm
du möökst üm
he/se/dat möök üm
wi mö­ken üm
ji mö­ken üm
se mö­ken üm
Perfekt:
ik heff üm­maakt
du hest üm­maakt
he/se/dat hett üm­maakt
wi hebbt üm­maakt
ji hebbt üm­maakt
se hebbt üm­maakt
Kunjunktiv:
ik möök üm
du möökst üm
he/se/dat möök üm
wi mö­ken üm
ji mö­ken üm
se mö­ken üm
Imperativ:
maak üm!
maakt üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + maken