Utspraak op Platt: /ʏmhaʊ̯ən/
Verb
Sülven: üm·hau·en
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­hau­en
PPP:
üm­haut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hau üm
du haust üm
he/se/dat haut üm
wi haut üm
ji haut üm
se haut üm
Vergangen Tiet:
ik hau üm
du haust üm
he/se/dat hau üm
wi haun üm
ji haun üm
se haun üm
Perfekt:
ik heff üm­haut
du hest üm­haut
he/se/dat hett üm­haut
wi hebbt üm­haut
ji hebbt üm­haut
se hebbt üm­haut
Kunjunktiv:
ik hau üm
du haust üm
he/se/dat hau üm
wi haun üm
ji haun üm
se haun üm
Imperativ:
hau üm!
haut üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + hauen