Utspraak op Platt: /dœ͡ɐkɾøːpəln/
Verb
Sülven: dör·krö·peln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
dör­krö­peln
PPP:
dör­krö­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krö­pel dör
du krö­pelst dör
he/se/dat krö­pelt dör
wi krö­pelt dör
ji krö­pelt dör
se krö­pelt dör
Vergangen Tiet:
ik krö­pel dör
du krö­pelst dör
he/se/dat krö­pel dör
wi krö­peln dör
ji krö­peln dör
se krö­peln dör
Perfekt:
ik heff dör­krö­pelt
du hest dör­krö­pelt
he/se/dat hett dör­krö­pelt
wi hebbt dör­krö­pelt
ji hebbt dör­krö­pelt
se hebbt dör­krö­pelt
Kunjunktiv:
ik krö­pel dör
du krö­pelst dör
he/se/dat krö­pel dör
wi krö­peln dör
ji krö­peln dör
se krö­peln dör
Imperativ:
krö­pel dör!
krö­pelt dör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dör + kröpeln