Utspraak op Platt: /uːtmaɪ̯n/
Verb
Sülven: ut·meihn
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­meihn
PPP:
ut­meiht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik meih ut
du meihst ut
he/se/dat meiht ut
wi meiht ut
ji meiht ut
se meiht ut
Vergangen Tiet:
ik meih ut
du meihst ut
he/se/dat meih ut
wi meihn ut
ji meihn ut
se meihn ut
Perfekt:
ik heff ut­meiht
du hest ut­meiht
he/se/dat hett ut­meiht
wi hebbt ut­meiht
ji hebbt ut­meiht
se hebbt ut­meiht
Kunjunktiv:
ik meih ut
du meihst ut
he/se/dat meih ut
wi meihn ut
ji meihn ut
se meihn ut
Imperativ:
meih ut!
meiht ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + meihn