Utspraak op Platt: /føː͡ɐhɔu̯ln̩/
Verb
Sülven: vör·ho·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wo lang höllt dat vör?
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
vör­ho­len
PPP:
vör­ho­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hool vör
du höll­st vör
he/se/dat höll­t vör
wi hoolt vör
ji hoolt vör
se hoolt vör
Vergangen Tiet:
ik hööl vör
du höölst vör
he/se/dat hööl vör
wi hö­len vör
ji hö­len vör
se hö­len vör
Perfekt:
ik heff vör­ho­len
du hest vör­ho­len
he/se/dat hett vör­ho­len
wi hebbt vör­ho­len
ji hebbt vör­ho­len
se hebbt vör­ho­len
Kunjunktiv:
ik hööl vör
du höölst vör
he/se/dat hööl vör
wi hö­len vör
ji hö­len vör
se hö­len vör
Imperativ:
hool vör!
hoolt vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + holen