Utspraak op Platt: /ʏmpløːy̯ɡn̩/
Verb
Sülven: üm·plö·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­plö­gen
PPP:
üm­plöögt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik plöög üm
du plöögst üm
he/se/dat plöögt üm
wi plöögt üm
ji plöögt üm
se plöögt üm
Vergangen Tiet:
ik plöög üm
du plöögst üm
he/se/dat plöög üm
wi plö­gen üm
ji plö­gen üm
se plö­gen üm
Perfekt:
ik heff üm­plöögt
du hest üm­plöögt
he/se/dat hett üm­plöögt
wi hebbt üm­plöögt
ji hebbt üm­plöögt
se hebbt üm­plöögt
Kunjunktiv:
ik plöög üm
du plöögst üm
he/se/dat plöög üm
wi plö­gen üm
ji plö­gen üm
se plö­gen üm
Imperativ:
plöög üm!
plöögt üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + plögen