Utspraak op Platt: /ʏmvɪkəln/
Verb
Sülven: üm·wi·ckeln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wi hebbt dor lieks en Verband ümwickelt.

Verbformen:

Infinitiv:
üm­wi­ckeln
PPP:
üm­wi­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wi­ckel üm
du wi­ckelst üm
he/se/dat wi­ckelt üm
wi wi­ckelt üm
ji wi­ckelt üm
se wi­ckelt üm
Vergangen Tiet:
ik wi­ckel üm
du wi­ckelst üm
he/se/dat wi­ckel üm
wi wi­ckeln üm
ji wi­ckeln üm
se wi­ckeln üm
Perfekt:
ik heff üm­wi­ckelt
du hest üm­wi­ckelt
he/se/dat hett üm­wi­ckelt
wi hebbt üm­wi­ckelt
ji hebbt üm­wi­ckelt
se hebbt üm­wi­ckelt
Kunjunktiv:
ik wi­ckel üm
du wi­ckelst üm
he/se/dat wi­ckel üm
wi wi­ckeln üm
ji wi­ckeln üm
se wi­ckeln üm
Imperativ:
wi­ckel üm!
wi­ckelt üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + wickeln