knökerig op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /knøːkəɾɪç/

Adjektiv

Sülven: knö·ke·rig

knokeriger knokerigst

[1]

Opbowoortschatt

plattdüütsch:

von en Minsch, bi den de Knakens dull vördaag kaamt

düütsch:

knöcherig

dürr

nedderlandsch:

knokig

engelsch:

bony

Bispelen:

He weer afmagert un seeg ganz knökerig ut.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Knaak + -ig

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.