Utspraak op Platt: /spøːy̯kɐ/
Substantiv
Sülven: Spö·ker
Plural: Spö­kers m de Spö­ker
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: spöken + -er