Utspraak op Platt: /stœ͡ɐkn̩/
Verb
Sülven: stör·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Pass op, dat du nich von’t Dack störkst!

Verbformen:

Infinitiv:
stör­ken
PPP:
störkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik störk
du störkst
he/se/dat störkt
wi störkt
ji störkt
se störkt
Vergangen Tiet:
ik störk
du störkst
he/se/dat störk
wi stör­ken
ji stör­ken
se stör­ken
Perfekt:
ik bün störkt
du büst störkt
he/se/dat is störkt
wi sünd störkt
ji sünd störkt
se sünd störkt
Kunjunktiv:
ik störk
du störkst
he/se/dat störk
wi stör­ken
ji stör­ken
se stör­ken
Imperativ:
störk!
störkt!