Utspraak op Platt: /vɛçføːy̯ɾən/
Verb
Sülven: weg·föh·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Düt Johr föhrt wi nich weg un blievt tohuus.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­föh­ren
PPP:
weg­föhrt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik föhr weg
du föhrst weg
he/se/dat föhrt weg
wi föhrt weg
ji föhrt weg
se föhrt weg
Vergangen Tiet:
ik föhr weg
du föhrst weg
he/se/dat föhr weg
wi föh­ren weg
ji föh­ren weg
se föh­ren weg
Perfekt:
ik bün weg­föhrt
du büst weg­föhrt
he/se/dat is weg­föhrt
wi sünd weg­föhrt
ji sünd weg­föhrt
se sünd weg­föhrt
Kunjunktiv:
ik föhr weg
du föhrst weg
he/se/dat föhr weg
wi föh­ren weg
ji föh­ren weg
se föh­ren weg
Imperativ:
föhr weg!
föhrt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + föhren